عارفان زمینی

نقدی روانشناختی و نامتعارف بر فیلم «جدایی نادر از سیمین«

قدرت فیلم فرهادی در ایجاد این تردید و جدایی مدرن و نمایش گسست فردی، خانوادگی است که اکنون چون خطوط ترک و شکست تمامی فضای خانه و دیوارهای فرهنگی و سیاسی آن را دربر گرفته اند و از همه سو در حال پیشرفت هستند، ضعف فیلم اما این است که او این «گسست و شکست»، این رشد کویر را نمی تواند به سان پیش شرط تحول نو، روابط نو، جهان مدرن و فردیت مدرن در نگاه دوربین و در مسیر فیلم وارد سازد و دچار یک نوستالژی پنهان است، ازینرو «تردید و گسست اش» به امکان تحولات و راههای نو، روابط نو و تردیدهای نو به خوبی دگردیسی نمی ماند و همه و حتی تماشاچی نیز در نهایت در «دالان دادگاه» باقی می ماند، در« انتظار تحول و تصمیمی» و چه عجب که باز هم زیر نظر « دیگری بزرگ» و دادگاه بزرگ.