سادیست از نگاه روان‌کاوی کلاسیک و مدرن و نیز در معنای عمومی به عنوان گرایشی سنجیده می‌شود که از آزار و تحقیر دیگران لذت جنسی و روحی می‌برد‌.(1) مازوخیست از منظر این نگاه کلاسیک کسی است که از تحقیرشدن و دردکشیدن لذت روحی و جنسی می‌برد.گویی که سادیست هدفش از رابطه جنسی دست‌یابی به لذت ناشی از تسلط و آزار دیگران و هدف مازوخیست دست‌یابی به لذت ناشی از درد است. اما آیا واقعا مازوخیست تنها از طریق درد و تحقیر به لذت دست می‌یابد و آیا سادیست لذتش برپایه آزار دیگران است؟ یا اینکه نوع نگاه کلاسیک و روان‌کاوانه و نیز نگاه عمومی ناتوان از درک عمیق رابطه سادومازخیستی و در نهایت ناتوان از درک عمیق سناریوهای جنسی و عشقی بشری است؟ .