بيماري روان/تني و نگاهي نو به تن

بیماری روان ـ تنی حکایت از یک صدمه نارسیستی و جراحت نارسیستی در بیمار می‌کند که این جراحت، مانند بیماری «لاغری مزمن یا اعتیاد به لاغری تا حد مرگ» ناشی از نوع رابطه غلط با «غیر» و دیگری، و گرفتاری در احساسات غم و اندوه شدید یا خشم است.
خواه این «غیر» تصویر درونی و خیالی پدرو مادر جبار و سرزنش‌گر باشد، خواه تحت ثاثیر کابوس‌های دوران کنونی و صدمات نارسیستی ناشی از روابط غلط و دیکتاتورمنشانه «مادرـ فرزندی، پدر ـ فرزندی» باشد، و یا خواه ناشی از درگیری فرد با خواست‌های غیرمعقول «غیر بزرگ» یعنی اخلاق و اجتماع و اعتراض نابالغانه فرد به تصویر مرد یا زن زیبا در فرهنگ باشد. (2)