قابل توجه علاقه‌‌مندان به آثار من:

این نوشته فهرست و پیش‌گفتار کتاب دوم من به نام «اسرار مگو» است که اکنون پس از تصحیح و تکمیل نهایی برای ادیت نهایی و انتشار به ناشرم در ایران سپرده می‌شود. کتاب اول من به نام « از بحران مدرنیت تا رقص عاشقان و عارفان زمینی» به شیوه یک قطع وزیری و در ششصد و پنجاه صحفه توسط ناشر ادیت و به ثبت کتابخانه ملی رسیده است و اکنون در اختیار اداره ارشاد برای گرفتن اجازه انتشار است و امیدوارم هر چه زودتر اجازه انتشار بگیرد و منتشر شود. کتاب «اسرار مگو» نیز که در همان حجم کتاب اول است و در مرحله چاپ و به شیوه قطع وزیری حتما به ششصد صحفه می‌رسد، در واقع ادامه کتاب اول و تکمیل‌کننده آن است. اگر کتاب اول من به یک آسیب‌شناسی نوین و چندجانبه روانشناختی از انسان ایرانی و فرهنگ ایرانی ‌می‌پردارد و خطوط عمده رنسانس فردی و جمعی را و راهی نو برای تحول نشان می‌دهد، اکنون کتاب «اسرار مگو» به بیان کامل‌تر و چندجانبه حالات و مشخصات این نگاه نو و راه نو در برخورد به معضلات مشخص جمعی و فردی و به بیان راه‌های نو برای رنسانس فردی و جمعی می‌پردارد.

کتاب اول من ابتدا دست به یک آسیب‌شناسی شش‌جانبه و به یک دیاگنوستیک چندجانبه و چندسیستمی جان و روان ایرانی و فرهنگ ایرانی می‌پردازد و پس از نقد و چالش بحران‌های شش‌گانه فردگرایی/گیتی‌گرایی/ جنسی/جنسیتی/عشقی/ هویتی ایرانی در بخش هفتم به بیان خطوط عمده رنسانس عشق، خرد ایرانی را نشان می‌دهد. اکنون این کتاب «اسرار مگو» در واقع راه حل مطرح شده در کتاب اول به نام «جسم خندان ایرانی» و هویت نو و مدرن ایرانی به نام « عارف زمینی، عاشق زمینی و خردمند شاد» را باز می‌کند و نوع نگاه و روایت این نگرش جدید را، در عرصه‌های مختلف فردی و جمعی و در نگاهی نو به بیماری‌های روانی فردی و جمعی، به خواننده خویش نشان می‌دهد. این کتاب هم‌زمان خواننده را با نوین‌ترین مباحث روانشناختی و فلسفی معاصر آشنا می‌کند تا هر خواننده به شکل خویش و در توان خویش از این سفره بهر‌ه‌ای ببرد و با نقدش و با نگاه نقادانه‌اش به رشد مباحث این کتاب و شناخت نکات قدرت و ضعف اثر کمک رساند. هر اثر بالغانه یک اثر ناتمام است و توسط خواننده خویش از نو نوشته می‌شود. هر نگاه نو در واقع یک «متن باز» است و بستری برای حالات و چشم‌اندازهای نو به این حالت و نگاه نوین جسم خندان ایرانی و به راه‌های عبور از بحران فردی و جمعی بیان‌شده در این نوشتار است.

امیدوارم به زودی هم کتاب اول من و همین کتاب دوم یکی پس از دیگری منتشر شوند تا هم نگاه نو و متفاوت من بتواند خویش را بهتر در معرض نقد و چالش عمومی قرار دهد و هم نگاه من بتواند پیوندش با بستر فرهنگی ایرانی، مدرن و پسامدرن خویش و نگاه خاص و چندلایه‌ خویش را نمایان سازد و مورد نقد و چالش خوانندگان و نقادان و همکاران قرار گیرد. هم‌چنانکه امیدوارم این دو اثر به عبور جامعه و فرهنگ ایرانی و فرد ایرانی از بحران سنت و مدرنیت و به رشد یک «وحدت در کثرت» مدرن خردمندان و عاشقان زمینی و خندان ایرانی و در حالت بهتر به یک «کثرت در وحدت چندصدایی» این هنرمندان، روشنفکران و دیسکورس مدرن ایرانی کمک رساند و راه را برای این تحول بنیادین هموارتر سازد. امیدوارم این دو اثر و چهار کتاب در صف انتشار بعدی من در زمینه مباحث مختلف نقد هنری و فرهنگی که در سایتم و در بخش کتب الکترونیک بخش‌هایی از آن‌ها منتشر شده‌اند، بتوانند در مشارکت و بر بستر تلاش مشترک و روادارای متقابل همه ایرانیان و نیروهای مترقی و چالش‌گر ایرانی دیگر به دست‌یابی ایران و ایرانی به یک رنسانس خندان عشق، ایمان، خرد و قدرت نو و چندصدایی ایرانی و به خلق بهتر یک فرهنگ و جامعه مدرن و شکوهمند ایرانی کمک رسانند. با این تحول هم‌زمان نگاه من و هر ایرانی به اوج نوینی از بلوغ و قدرت خویش دست می‌یابد. زیرا انسان تمنای غیر است و زندگی انسانی یک سناریو و یک روایت است. روایتی که در آن دست‌یابی به اوج عشق و قدرت و بلوغ بدون همراهی معشوق، رقیب و دگراندیش خندان، پرشور و شوخ‌چشم ممکن نیست و در این روایت انسانی تمنای هر انسان نیازمند «غیر» و دیگری برای دست‌یابی به اوج شکوه فردی و جمعی است.

انسان تمنای غیر است و تنها بر بستر این «غیر بزرگ و چندروایتی و تاتمام»، یعنی بر بستر یک فرهنگ پرشور و چندصدایی ایرانی، بر بستر چالش و دیالوگ خندان عاشقان زمینی، عارفان زمینی و خردمندان شاد ایرانی و بر بستر ساختار سیاسی و فرهنگی متناسب با آن می‌تواند بلوغ فردی و سعادت فردی به اوج همیشه ناتمام خویش دست یابد. هر تحول فردی ازین‌رو بر بستر اين رابطه ديالکتيکي و متقابل ميان «فرد و غير» به تحول فرهنگی و تحول دیسکورسیو کمک می‌رساند.

باری زندگی انسانی یک بازی خندان و پرشور عاشقانه/خردمندان و قدرتمندانه و یک رقص خندان عاشقان و عارفان زمینی است و یک روایت همیشه ناتمام و پرشور. باشد که این اثر اغواگر دیگر ایرانیان به سوی این روایت نو و خندان و رقصان از شکوه فردی و جمعی باشد و اغواگر ایجاد حالات و روایات دیگر این جهان هزارروایتی نوی ایرانی از عشق، ایمان، از خرد و از قدرت خندان ایرانی.

فهرست کتاب: صحفه

پیش‌گفتار 5
«جسم‌گرایی» و «عارف زمینی» چیست؟ 6

1/ اسرار مگو (1) 26
1/1 سراپا جسم بودن، زمینی بودن و فرزند خدا بودن به چه معناست؟ما چه میگوییم؟

2/ اسرار مگو (2) 38
2/2 راز جسم‌گرایی

3/ اسرار مگو (3) 45
3/1 در ستایش خطا و حماقت/ در ستایش بازندگی
در ستایش بیماری و جنون/ در ستایش هرج و مرج
در ستایش دون خوان و لذت‌پرستی

4/ اسرار مگو (4) 52
4/1 در ستایش مرگ و خودکشی
در ستایش ناامیدی، یاس، خستگی، بن‌بست

5/ اسرار مگو (5) 58
5/1 در ستایش هیچی خندان
در ستایش خویشتن دوستی

6/ اسرار مگو (6) 70
6/1 در ستایش توبه خندان/ در ستایش خشم و قتل
در ستایش خودآزاری و دیگرآزاری خندان
در ستایش بی‌عملی و بی‌ارادگی
در ستایش نادانی و ندانم‌کاری
در ستایش سروری بر دیگران
در ستایش اروتیسم پارادوکس بی‌پروا و پرشرم

7/ اسرار مگو (7) 75
ارزیابی دوباره همه ارزش‌ها و زیباسازی جسم و شورهای خویش
در ستایش فرصت‌طلبی
در ستایش توانایی تغییر شکل و حالت(متامورفوزه)
تبدیل ضعف به قدرت و ایجاد اغواگری و اخلاق زمینی

8/ اسرار مگو (8) 81
1/8 نگاهی نو به بیماری‌های روانی، بیماری جنسی و روان/جسمی

انسان از نگاه روانشناختی و روان‌کاوی مدرن، پسامدرن و جسم‌گرایانه 81
ضمیر ناآگاه چیست: اهریمن، کانیبال یا ...؟ 93
بیماری روانی، اعتیاد و معتاد ایرانی 98
انحراف جنسی چیست و منحرف ایرانی کیست؟ 105
روان‌کاوی راز بت‌واره‌گرایی 113
بیماری روان/تنی و نگاهی نو به «تن» 118
روان‌کاوی ترس، «ترس از ترس» و «ترس شیرین» 124
روان‌کاوی ترس جمعی ایرانیان و راهی برای شفای جمعی 129
روان‌‌کاوی «تاتو» یا خال‌کوبی 134

2/8 نگاهی نو به راه‌های موفقیت 139
چگونه بدبخت شویم 139
چند راه موفقیت در کار، عشق و سیاست 144

9/ اسرار مگو (9 151

1/9 نگاهی نو به برخی بحران‌های فرهنگی و اجتماعی ایرانی 151
روان‌کاوی «ناموس» و شعر «مادر مادرم» 151
معضل دیالوگ میان ایرانیان 157
مشکل ایرانیان با نقد و «قتل» سمبولیک 161
آسیب‌شناسی روشنفکر از منظر روانشناختی ضرروی است 166
روان‌کاوی معضل «ما با غرب» و «غرب با ما» 170

2/9 نگاهی نو و پسامدرنی به برخی مباحث جنسی و مباحث ادبی و فرهنگی 176

روان‌کاوی پسامدرنی راز سادومازوخیسم 176
روان‌کاوی پسامدرنی راز کازانووا و دون‌خوان 181
روان‌کاوی پسامدرنی راز «خراباتی» و «دن کیشوت» 189


10/ اسرار مگو (10) 199

در ستایش «هیچی» و چهار گفتمان لکان 199
در ستایش دروغ، شرارت و عبید زاکانی 204
در ستايش شرم و در باب ضرورت چيرگی بر احساس گناه اخلاقي 210
روان‌کاوی بحران مفهوم «عشق ایرانی» 218
روان‌کاوی بحران مفهوم «ایمان» در ایران 223
روان‌کاوی بحران «خردگرایی و عقلانیت» در ایران 228
زندگی به سان یک رقص و بازی عشق و قدرت عاشقان و عارفان زمینی و خردمندان شاد 238

پس‌گفتار 239


پیش‌گفتار:

اگر کتاب اول من با قطعه‌ای از کتاب دوم و کنونی «اسرار مگو» پایان می‌یابد، اکنون بایستی کتاب دوم با بخشی از کتاب اول آغاز شود، تا هم پیوند درونی میان این دو کتاب بهتر مشخص شود و هم خواننده ابتدا با تصویری سیسماتیک از نگاه «جسم‌گرایانه» و مفهوم «عارف زمینی» و حالاتش آشنا شود. تا سپس بتواند با خواندن «گزینه‌گویی‌ها یا آفوریسم‌های» در باب حالات عارف زمینی و آری‌گویی به زندگی و به جسم خندان ، قادر به ایجاد روایت شخصی خویش از «جسم خندان و عارف زمینی» باشد و جهان سمبولیک خویش را بهتر بیافریند. زیرا نگاه جسم‌گرایانه من بر بستر فرهنگ آلمانی خویش به روایتی نو از «جسم خندان» نیچه و دیفرانس دریدایی از جسم و فرهنگ، از عشق و قدرت تبدیل می‌شود( سال آینده اولین کتاب من به زبان آلمانی منتشر می‌شود) و بر بستر فرهنگ ایرانی خویش به «عارف زمینی» دگردیسی می‌یابد، تا هم مفهومی نو از «جسم سمبولیک ایرانی» را بیافریند و هم بر بستر نکات سالم فرهنگ خویش و با پذیرش و تلفیق نگاه مدرن در این فرهنگ به یک «نوزایی فرهنگی» دست زند و شکلی از اشکال گیتی‌گرایی ایرانی را بیافریند. طبیعی است که مفهوم «جسم خندان و عارف زمینی» تنها یک حالت است و هر کس به شیوه خویش می‌تواند به این «جسم سمبولیک و خندان»، به این «عاشق و عارف زمینی و خردمند شاد ایرانی» تبدیل شود و چندلایه گردد. موضوع، شناخت این امکان نو و نگاه نو و استفاده از این خطوط عمومی برای خلق روایت فردی و شخصی خویش است. موضوع به قول نیچه«تبدیل شدن به آن هست که هستیم». موضوع، درک حالت پارادوکس زندگی و جسم و تحول است. زیرا یکایک ما این «جسم سمبولیک و خندان» هستیم و این «فاعل جسمانی منقسم» در نگاه لکان، این «جسم هزارگستره» در نگاه دلوز بایستی بر بستر فرهنگی خویش و در چهارچوب زبان فارسی به شکلی از اشکال مدرنیت ایرانی، پروتستانیسم مذهبی، گیتی‌گرایی ایرانی و به روایات نو از زندگی، به روایات نو از ‌آری‌گویی به جسم و به زندگی، به بازی عشق، قدرت و خرد زندگی دست یابد؛ تا بحران کنونی فردی و جمعی به رنسانس عشق و خرد ایران و خلاقیت فردی منتهی شود و ما شاهد جدل عاشقان و خردمندان زمینی ایرانی، شاهد جدل روایات جسم‌های خندان و عارفان زمینی ایرانی، مذهبیان و سکولارهای خندان ایرانی بر سر بهترین تلفیق‌ها و بهترین پاسخ‌ها به مشکلات جامعه خویش و ایجاد بهترین روایات خندان و سالم ناتمام باشیم. تا به یک «وحدت در کثرت مدرن» و یا «کثرت در وحدت پسامدرن» و چندصدایی دست یابیم. زیرا بدون دست‌یابی به این رنسانس فردی و جمعی و بدون آشتی دوباره با جسم و گیتی ما نمی‌توانیم از بحران مدرنیت/سنت خویش رهایی یابیم و محکوم به لمس تشدید بحران فردی و جمعی هستیم. این قانون عمیق جسم و زندگی است که یا انسان در بحران داغان می‌شود و می‌میرد و یا بحرانش را به گذرگاهی به سوی تحولی نو و قدرتی نو و خلاقیتی نو تبدیل می‌‌سازد. این کتاب نمونه ای از این گذار و ایجاد نگاهی نو است. نگاهی که بنا به ذات زندگی و جسم همیشه ناتمام و قابل تحول است و همیشه در پی دیالوگ و نقد دوستان و رقیبان فکری خویش و جدل خندان عقاید و اندیشه‌هاست تا بدین وسیله به اوج قدرت و عشق دست یابد و مرتب تحول یابد. باری امیدوارم این کتاب مسیر را برای دیگر عاشقان و عارفان و خردمندان شاد ایرانی آسان‌تر سازد و بتواند منتقدین را به نقدی قوی واداراد تا بازی عشق و قدرت و جدل عاشقان و عارفان زمینی بر سر بهترین تلفیق و روایات ادامه یابد. زیرا اندک اندک جمع مستان عاقل و عاقلان دیوانه فرامی‌رسد و گفتمان رنسانس در حال رشد است و ما شاهد رشد خلاقیت‌های فردی در رشته‌های مختلف توسط هم‌وطنان ایرانی خویش هستیم. زمان، زمان تحول و خلاقیت و ساختن پل‌های شکسته و ایجاد پیوندی نو میان ما به سان ایرانیان مدرن و چندلایه، به سان عاشقان و عارفان زمینی و خردمندان شاد ایرانی است. زمان، زمان رنسانس و خنده و شادی و رقص عاشقان و عارفان زمینی است. ما فرزندان بحران و خالقان این رنسانس نو و خالق روایات مختلف از این جهان نوی ایرانی و جهان در جهان ایرانیان مدرن و چندلایه هستیم. امیدوارم این کتاب یاور عاشقان و خردمندان دیگر ایرانی در مسیر خلاقیت روایت فردی خویش باشد تا هم لمس پیوند درونی ما به سان فرزندان بحران و حاملان رنسانس، به سان «کثرت در وحدت ایرانی» بیشتر ممکن شود و هم بازی اندیشه‌ها و رقابت تلفیق‌های ما بر بستر رواداری متقابل گسترش یابد. پل‌های شکسته کشور ما خواهان ترمیم و فرهنگ و جهان یکایک ما خواهان سعادت و خلاقیتی نو است و این راه مشترک ماست.

توضیحات سیستماتیک بخش اول کتاب، بخشی از مقاله « مبانی فردیت و گیتی‌گرایی ایرانی، عارف زمینی» از بخش هفتم کتاب اول به نام بخش«رنسانس» است.



در باب شکل کتاب بایستی بگویم که این مجموعه به سان یک شبکه متشکل از بخش‌های مختلف و فراگمنت‌های مستقل تشکیل شده است. کل کتاب هم نگاهی نو به جسم و جهان انسانی و به بیماری‌های روانی فردی و یا جمعی را مطرح و طرح می‌کند و هر بخش و مقاله کتاب جزیی از این شبکه و موزاییکی از این تصویر و پازل مشترک است. در عین حال هر بخش برای خویش یک فراگمنت و متن مستقل را نیز تشکیل می‌دهد تا خواننده بتواند بنا به توان و خواستتش از ابتدای کتاب و یا از یک بخش خاص به خواندن کتاب بپردازد.

زبان کتاب در معنای نیچه‌ای در پی ایجاد یک زبان و نگاهی با «قلبی گرم و مغزی سرد» و پارادوکس است و بنا به بخش کتاب در واقع مرتب یک زبان گرم و پرشور و تحلیلی سرد و چندسیستمی با یکدیگر تلفیق می‌شوند. با این تفاوت که گاه زبان پرشور و آفوریسمی مانند بخش‌های نگاهی نو به جسم و ستایش جسم بر نوشتار حاکم است تا نگاهی نورا مطرح کند و در بطن این نگاه پرشور و خندان تحلیلی نو و سرد نهفته است. به زبان نیچه زبان آفوریسمی و پرشور متن چون آب‌هایی گرم بر بستر آب‌های سرد زیرزمینی قرار دارد. گاه مانند بخش مربوط به بیماری‌های روانی فردی و جمعی زبان تحلیلی و سرد بر نوشتار حاکم می‌شود و نگاه پرشور و نو در واقع به نکته پیوند درونی نوشتار تبدیل می‌شود و بار دیگر پارادوکس و تلفیق خویش را به وجود می‌آورد. این‌گونه امیدوارم که خواننده این بازی میان شور خندان مقاله و نگاه کنجکاو، نقادانه، چندسیستمی را حس و لمس کند و از آن لذت ببرد زبانی که مرتب با خویش در پی رساندن خواننده به درجه جدیدی از بازی عشق و قدرت و خرد شاد است.

طبیعی است که این مقالات در عین حال دارای ضعف‌های زبانی و یا محدودیت‌های نگرشی خویش نیز هست زیرا هر اثر بشری و یا بالغانه یک اثر ناتمام و در نهایت یک چشم‌انداز است و بنابراین امیدوارم این نگرش باعث توجه خوانندگان به مباحثی نو و باعث اغوای آن‌ها به سوی ساحل‌ها و دنیایی نو باشد و هم‌زمان نقد خواننده را موجب شود تا نکات قدرت و ضعف اثر بیشتر مشخص شود.

بخش‌هایی از این کتاب به صورت مقالات اینترنتی قبلا منتشر شده است و اکنون با ادیت تازه و همراه با اصل کتاب و مقالات مهم دیگر و تازه یک مجموعه مشترک و نو را تشکیل می‌دهند و به ترکیبی از مقالات مستقل و در عین حال جزیی از یک کل و سیستم و چشم‌انداز نو دگردیسی می‌یابند.

در نهایت این نوشته و این نگاه نو و چندسیستمی و این آری‌گویی به یک روایت نو از جسم و زمین و به زندگی سمبولیک و همیشه ناتمام بشری در واقع یک حالت و سناریو ، یک سیستم است و هر کس تنها به شیوه خویش و بر بستر فردی خویش می‌تواند این خطوط عمومی و نوی مطرح ‌شده در این مقالات را تحقق بخشد و حالت خاص خویش از «جسم خندان و سمبولیک»، از «عارف خندان، عاشق زمینی و خندان، خردمند شاد» را به وجود آورد. موضوع دست‌یابی به یک «وحدت در کثرت» مدرن و یا در معنای والاتر یک «کثرت در وحدت چندصدایی» پسامدرن و جسم‌گرایانه این حالات و روایات نوی عاشقان و عارفان زمینی ایرانی است. این کتاب می‌خواهد تنها خطوط عمد‌ه و اصلی این نگاه و سیستم نو را بیان کند و خواننده را بدان سو اغوا کند که او نیز با «قلبی گرم و مغزی سرد» به سرنوشت خویش و به بحران مدرنیت/سنت خویش هر چه بیشتر تن دهد و روایت خلاق و هنر خلاق و فردی خویش را بر بستر این رواداری مشترک و راه مشترک بیافریند. ما بدنبال هم‌بازیان و هم‌فکران عاشق، خردمند و جسور دیگر، بدنبال رندان دیونیزوسی و خردمند و خندان دیگریم تا در چالش و دیالوگ مشترک، هم روایات نو و رنسانس مشترک فردی و جمعی را بیافرینیم و هم با یکدیگر خندان و شرور بر سر بهترین تلفقیق‌ها و روایات برای لحظه و ضرورت زمانه به چالش خندان و دیالوگ پرشور دست زنیم.. ازین‌رو پایان این مقالات و کتاب در واقع شروع تلاش خواننده و نقاد برای ایجاد روایت خاص خویش و حالت خاص خویش از این «جسم خندان» و از حالت همیشه ناتمام و متکثر « عاشق زمینی و عارف زمینی و خردمند شاد» است و این‌گونه پایان کتاب در چرخشی بدون تکرار به ابتدای کتاب می‌رسد و ضرورت ایجاد روایات نو و ستایش زمین و زندگی به شکل فردی و به شکل روایات نوی مدرنیت ایرانی و بر بستر رقص و دیالوگ جاودانه و همیشه فانی و ناتمام ما عاشقان زمینی و عارفان زمینی را نشان می‌دهد. از‌ین‌رو کتاب ناتمام می‌ماند تا توسط خواننده نوشته شود و یا زمانی دیگر بخش‌های دیگر آن منتشر گردند.

باری جهان سمبولیک بشری و خلاقیت بشری همیشه ناتمام است و به قول لکان جهان سمبولیک بشری هیچ‌گاه بدان پایان نمی‌دهد، از نو نوشته شود و همیشه روایاتی نو از عشق، ایمان و خرد و بازی جاودانه عشق و قدرت و خلاقیت بشری آفریده می‌شود. اکنون زمان، زمانه این هزاره نوی ایرانی و زمان هزار روایت ایرانی از عشق، ایمان و خرد و زمان، زمان رقص جهان مدرن و تلفیقی ایرانی و زمان رقص عاشقان و عارفان زمینی و خردمندان شاد ایرانی است. باشد که این کتاب بشارت‌دهنده و راهنمایی برای ورود به این دنیای نو و خندان و بستری برای ایجاد روایت خاص و فردی خویش از این جهان نو و زمینی ایرانی باشد.